Ana içeriğe atla

KORFU ARTEMİS TAPINAĞI




KORFU ARTEMİS TAPINAĞI







MÖ 6. yy başına tarihlenen Dor düzeninde bir tapınaktır. Pseudo-dipteros planlıdır. Geniş bir pteroması bulunmaktadır. Cella içinde iki sütun dizisi mevcuttur. Pronaos, naos ve adytonu bulunmaktadır. Adyton, opisthodomos olarak da kabul edilebilir.8 x 17 adet sütuna sahiptir.2 basamaklı krepisi bulunmaktadır. Cellanın genişliği 9.35 m. uzunluğu 3 m.’dir. Cella genişliği stylobat köşelerinden 22,40 m. x 47,60 m.
Yerleşik düzendeki tapınaklardan en erken tarihli heykeltıraşlık eserlerinin gördüğümüz bir yapıdır. Çatı ve yağmur oluklarındaki Antefikslerde yer alan kalıp yapımı başlar veya figürler kilden yapılmışlardır. Bunlar 7.yy’lın ikinci yarısında Korintin etkisinin hissedildiği bölgelerde karşımıza çıkarlar.  Korfu adası Korintin sanatsal anlamda etkisinin hissedildiği bir bölgede yer alır. Buradaki Artemis Tapınağında Kıta Yunanistan’daki ilk taş alınlığı görüyoruz. Bu anıtta ne seçilen ölçekte nede konularda bir birlik söz konusudur. Ancak ortadaki büyük Gorgon figürü ve bunun iki yanındaki panterler /aslanlar gerçekten çok etkileyici bir üçlü olmuştur. Hala daha birçok bölüm, tek bir yüzey olarak tasarlanmış ve uygulanmıştır. Ancak küçük figürler neredeyse tümüyle yontulmuşlar veya daha geç dönemde normal bir anlayış oluşturacak şekilde, kısmen önden arkaya doğru kısaltılmıştır. Vücut elemanları ve gövdesi ile bir zamanlar alınlığa biçilen oldukça erken tarihe olanak tanıyabileceğinden çok,  gelişmiş bir üslupta yapılan Khrysaor oldukça dikkat çekicidir.






KORFU ARTEMİS TAPINAĞI KİREÇ TAŞI BATI ALINLIĞI

Korfu’da Artemis Tapınağının alınlığındaki merkezi figür Gorgon Medusa’dır. Medusa geleneksel Arkaik pozda verilmiştir. Arkaik sanatta bir figürün koştuğu ya da uçtuğu izlenimi verilmek istendiğinde, bacağı ve kolu bükülmüş olarak verilirdi. Medusa’nın iki yanında iki adet panter/aslan vardır. Benzer panterlere Prinias’daki lento taşında da rastlıyoruz. Bunlar Mikenai surlarındaki aslanları, Mısır ve Mezopotamya’daki Sfenks ve Lamassuları hatırlatırlar. Kısacası bunlar hala Erken Yunan heykelindeki Orientalizan tarzın örnekleridir. Medusayla panterler arasında iki küçük figür vardır, bunlar Medusa’nın çocuklarıdır: insan Khrysaor ve at Pegasus. Alınlıkların köşelerinde yer alan küçük guruplarda ise mitolojik öyküler anlatılmıştır. Korfu alınlıklarını yapan sanatçı bu alanda öncüdür ve kompozisyonda da bunun bir deney aşaması olduğu görülür. Korfu’da öykünün olmayışı ve figürler arasındaki boyut çeşitliliği zamanla yerini tüm figürlerin bir tek olay içinde yer aldığı ve aynı boyda olduğu alınlık tasarımlarına bırakacaktır.

Kaynakça:
1- Tomlinson, R. A., Yunan Mimarlığı, İstanbul, 2003.
2- Wycherley, R. E., Antik Çağda Kentler Nasıl Kuruldu?, İstanbul, 1993.







Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

DOR DÜZENİ

DOR DÜZENİ MİMARİ ELEMENLARI ( YUNAN KÖKENLİ)             M.Ö. 7 ila 5. yy arasında örnekleri görülen tapınaklar Yunanistan, Güney İtalya, Sicilya ve Anadolu’da yapılmıştır. Başlangıçta ahşap mimari, sonraları taş mimariye geçilmiştir. Taş mimariye geçişin ilk dönemlerinde de çatı ahşap olarak yapılmıştır. Krepidoma: Üç ya da daha fazla sayıdaki Krepis adı verilen basamaklardan oluşur. Stylobat: Sütunların ve Cella duvarlarının üzerinde durduğu tabanın döşeme yüzeyi. Dor Düzeninde sütunlar doğrudan Stylobata yerleşir. Sütun kaidesi yoktur. Sütun: Dor Düzeninde sütun gövdesi genellikle kasnakların üst üste konmasıyla oluşur. Sütun alt çapı üst çapından daha büyüktür ve dolayısıyla sütunlar yukarıya doğru incelerek yükselir ve ortalarda bir şişkinliğe sahiptir ki, buna Enthasis denir. Gövdedeki yivlere Kannelur adı verilir ve bu yivler birbirleriyle kesişirler. Sütunun yüksekliği sütun alt çapının katlarına bağlıdır....

İON DÜZENİNDE Kİ KAİDE TİPLERİ

İON DÜZENİNDEKİ KAİDE TİPLERİ               Antik mimarlıkta kullanılan İon düzeninin, MÖ. 6.yy civarında örneklerini görmeye başlıyoruz. Bu düzen Anadolu’nun batı ve güneybatı kıyılarında gelişmiş ve kullanılmaya başlanmıştır. İon düzeninin belirgin özelliklerinden biriside, sütunun kaide üzerine oturtulmasıdır. Kaide (Basis), genel anlamda Antik çağda, üzerine heykel veya sütun oturtulan altlıktır. İon mimarisinde kullanılan kaideler farklı yapısal özellikleri ve mimarinin   Batı Anadolu ve Attika’da bölgesel olarak ayrımına yol açmıştır. İon düzeninde kaidenin iki farklı formu bulunmaktadır.           1-  KÜÇÜK ASYA İON TİPİ (ANADOLU TİPİ) KAİDE           2-  ATTİKA İON TİPİ KAİDE KÜÇÜK ASYA İON TİPİ KAİDE          ...

İON DÜZENİ

İON DÜZENİ MİMARİ ELEMANLARI ( ANADOLU KÖKENLİ)               Antik mimarlıkta kullanılan düzenlerden biri olan İon Düzeni, Anadolu'nun batı ve güney batı kıyılarında kullanılmaya başlanmıştır. İon Düzeninde Dor Düzenindeki gibi kesin kurallar söylenemez. İon Düzeninde belli yerlerin kendilerine özgü bazı özellikler gösterdiği görülür (Adaların özellikleri gibi).              Bu düzen M.ö. 6. yy civarında örneklerini vermeye başlamıştır. İnşasında temelden Krepidomaya kadar olan bölüm Dor Düzenindeki şekilde yapılır. Krepidomada basamakların alt kenarları hafifçe yontularak gölge ışık etkisiyle Dor Düzenindekinden daha plâstik bir görünüş kazanmıştır. Krepis sayısı da genellikle sayıca fazladır. İon Düzeninde sütunlar doğrudan Stylobata değil, bir kaideye otururlar. Sütun kaidesi yatay silmelerden meydana gelir. Kaidedeki yatay silmeler ile gövdedeki yivle...